در باره پدیده شوم اسرائیل و صهیونیست مطالب گفتنی فراوان وجود دارد . اما آن چه در این بین می تواند جالب توجه باشد ، حمایت همه جانبه و بی چون و چرای جهان غرب یعنی امریکا و اروپا از اسرائیل است که از نخستین روز شکل گیری آن تا کنون به صورت های مختلف مادی و معنوی ادامه دارد .
این در حالی است که برغم سکولار بودن دولت های اروپایی و امریکایی ، شالوده آنان بر مسیحیت ریخته شده است . یعنی دین رسمی آنان مسیحیت است و اکثریت قریب به اتفاق دولت مردان و جمعیت آنان نیز مسیحی اند .
از سویی دیگر ، نزاع و ستیز پنهان و آشکار مسیحیت با یهود از چشم هیچ صاحب نظری پنهان نیست . زیرا بر اساس آموزه های مورد تاکید اناجیل و کلیسا که اتفاقاً مورد تایید قرآن نیز هست ، مسیحیت را باید نوعی رفرم و اصلاح خواهی در دین یهود برشمرد و عیسی را باید فریادی علیه عالمان یهودی عصر خود دانست که به نام دین و با تحریف تورات و آموزه های بلند موسی (ع) ، مردم را برده خود ساخته و به نام خدا و موسی آنان را چپاول می کردند .
درست به همین خاطر عالمان یهود با ادعای خارجی خواندن عیسی (ع) ، دستگاه روم را علیه او شوراندند و کاری کردند که آن پیامبر آسمانی نتوانست در هیچ سرزمینی دوام آورد و با فاصله کوتاهی از شروع دعوت ، یعنی تنها سه سال و در پی خیانت یکی از یاران یهودی خود به نام یهودا ، به فرمان الاهی به آسمان عروج داده شد .
یعنی خداوند پیامبر خود عیسی (ع) را از بیم به دار کشیدن توسط یهودیان تا نزول در دوران آخرالزمان از میان مردم بیرون برد !
این حقیقت تلخ و البته با باور به این که یهودیان موفق به صلیب کشیدن عیسی (ع) شدند ، چنان که مورد تاکید مسیحیان است و البته قرآن آن را مردود دانسته ، چندی پیش در فیلم « مصائب مسیح» به تصویر کشیده شد .
میزان رفتار دژم آمیز یهودیان با پیامبر محبوب مسیحیان چنان به وضوح و صریح در این فیلم به تصویر کشیده شد ، که فریاد اعتراض خاخام ها و یهودیان را در پی داشت .
این فیلم به خوبی میزان انزجار و تنفر شدید مسیحیان از یهود را به جهانیان نشان داد . براستی اگر قرار باشد که یهود مقصر اصلی در به صلیب کشیدن عیسی (طبق اعتقاد مسیحیان) باشد ، آیا ذره ای مهر و محبت از یهود در دل هیچ مسیحی شکل می گیرد ؟!
از سویی دیگر ، مسیحیان معتقد اند که مکان نزول عیسی (ع) در بیت المقدس است و این درست منطبق با آموزه هایی است که در روایات ما در باره نزول آن حضرت و اقتدا به امام عصر (ع) در مسجد بیت المقدس آمده است .
از این جهت مسیحیان نیز بسان مسلمانان ، یهود را غاصب بیت المقدس می دانند و معتقد اند یهود باید این نقطه مبارک را ترک کند تا زمینه نزول پیامبر آسمانی آنان فراهم آید . پیامبری که با نزول خود نابود کردن یهود ، به عنوان اصلی ترین دشمن دعوت را در دستور کار خود دارد .
حال باید از خود بپرسیم با چنین کینه دیرینه ، عمیق و پنهان و زخم جانکاهی که جهان مسیحیت از یهود در تن خود هماره احساس می کند ، راز این همه حمایت از یهود و یهودیان در این سده اخیر چیست ؟
پاسخ را باید در کلمه جستجو کرد و آن جنگ و تقابل پنهانی است که مسیحیان با اسلام و مسلمانان دارند و چون یهود را سخت ترین دشمن اسلام و مسلمانان یافته اند ، چنان که قرآن بر آن تاکید دارد ، با چنین حمایت بی پایان از سنگر یهود ، علیه اسلام بهره می گیرند .
درست نظیر حمایت اسرائیل از بهاییان در برابر اسلام و ایران . آیا با توجه به آن که میان یهود و بهاییان که متاسفانه در بستر تشیع شکل گرفته اند ، هیچ علقه و تناسبی وجود ندارد ، معنا دارد که بزرگترین حامی بهاییان اسرائیل باشد و آنان با جا دادن مقر بهاییان در اسرائیل بهای سنگین حمایت از آنان را بپردازند ؟!
باری ، حقیقت همان جمله ای است که «گريت ويلدرز» یکی از نمایندگان هلند که فیلم فتنه را علیه مسلمان ساخت ، در پایان این فیلم خطاب به همه مسیحیان جهان بر زبان جاری کرد :
« امروز جنگ ما با کمونیسم پایان یافته و اکنون نوبت نبرد با اسلام و مسلمانان است ! »
باری ، جهان مسیحیت هر از چند گاهی جنگ آشکار و پنهان خود با مسلمانان را به صورت های ذیل استمرار می بخشد :
1. با معرفی پیامبر اسلام (ص) به عنوان پیام آور خشونت از زبان بزرگترین و برترین چهره مذهبی خود یعنی پاپ بندیکت شانزدهم ؛
2. با انتشار دسته جمعی تصاویر موهن از پیامبر (ص) ،
3. با دادن لقب شوالیه از سوی ملکه انگستان به سلمان رشدی در سال 2007 پس از حدود بیست سال انزوای او ؛
4. با تنگ کردن حلقه زندگی مسلمانان و فعالیت های مذهبی آنان در کشورهای اروپایی ؛
5. و در تلخ ترین وجه خود یعنی حمایت بی چون و چرا از اسرائیل یعنی همان دشمن مشترک مسیحیان و مسلمانان .
غافل از آن که خداوند در کمین ستمکاران بوده و فرجام کار از آن صالحان خواهد بود و روزی خواهد رسید که همه کسانی که از جنایات گسترده اسرائیل همچون کشتار در صبرا و شتیلا و کشته شدن هزاران کودک خردسال حمایت کردند ، تاوان گستاخی ها و پلشتی های خود را خواهند داد و البته آن روز دیر نخواهد بود . «ألیس الصبح بقریب»
علی نصیری / 11/6/1389