در دنیای پر آسیب و پر از رذیلت های اخلاقی، خوب بودن و پاک زیستن البته خود جرمی است نابخشودنی که باید نسل تا نسل تاوان آن پرداخت شود! معاملهای که با خود رسول اکرم و ذریه ایشان (علیهم السلام) شد، خود بهترین گواه مدعا است.
از این خاندان هیچ کس جز خوبی و پاکی ندید. خیر و برکات وجودی آنان همه جهانیان را در برگرفته است؛ چنان که خداوند پیامبر را رحمت جهانیان اعلام فرمود. همانان که خداوند به برکت وجودشان عذاب دنیوی را از امت اسلامی برداشت و به یُمن شفاعتشان کرور کرور از خلق را با کمترین توشه، روانه بهشت برین خواهد کرد.
با چنین کارنامه پر نور، آیا روا بود که امت همین پیامبر و یارانِ مدعی یاری، از هیچ گونه ستم و صدمه به اهل بیت دریغ نکنند؟!
راستی جرم صدیقه طاهره چه بود که با گذار کمتر از دو دهه از عمر، نه تنها همسر بی تاب و فرزندان خردسال، بلکه امتی را از فیض همراهی خود محروم ساخت و سر بر تیره خاک گذارد؟! او که در سایه سار تربیت الهی، کوهی از صبر و صبوری بود، چه از دست ستمگرانِ مدعی دین داری دید که حاضر نشد هیچکس جز خواصی اندک، در مراسم تجهیز پیکر بیمار و نحیفش شرکت کنند و خواست تا قبر او تا پگاه قیامت بر همگان پنهان بماند؟! آیا فاطمه جز پاکی، نیک نفسی و راست منشی، جرم و گناه دیگری داشت؟!
تردید نکنید که همه آن چه بر سر اهل بیت آمد، در حقیقت دست انتقام شیطان و لشکر تاریک او بود که از خداوند و لشکر نورانی او گرفته شد. تا زمانی که ابلیس و لشکر او در این خاکدان در تکاپو باشند، همین ستیز و ستم ادامه خواهد داشت و حق مداران باید هماره مهیای نبرد بوده و صبر و صبوری را ذخیره خود سازند.
آنان که به صدیقه طاهره ستم کردند، شاید نمیدانستند که پنهان ماندن قبر نورانی او، خود نشانهای از ننگ و عار آنان است که هرگز از پیشانیشان پاک نخواهد شد و همین ستمها صدیقه طاهره را جاودانهتر خواهد ساخت و یاد و خاطرش را ماندگارتر خواهد کرد که چنین نیز شد!
به قول حافظ شیرین سخن:
غمناک نباید بود از سهم حسود ای دل / شاید که چه وا بینی خیر تو در این باشد