در بخشی از زیارت اربعین چنین آمده است: «و بذل مهجته فيك ليستنقذ عبادك من الجهالة و حيرة الضلالة، وقد توازر عليه من غرته الدنيا وباع حظه بالأرذل الأدنى وشرى آخرته بالثمن الأوكس وتغطرس وتردى في هواه وأسخطك وأسخط نبيك وأطاع من عبادك أهل الشقاق والنفاق وحملة الأوزار المستوجبين للنار.»
در این بخش از زیارت سه محور اساسی در تحلیل نهضت سالار شهیدان علیه السلام مورد توجه قرار گرفته است:
- هدف نهضت امام حسین علیه السلام نجات بندگان خداوند از جهالت و سرگردانی ضلالت بوده است؛ یعنی امام هدف و آرمانی برای خود و خانواده خویش در سر نداشت و هر چه بود، به هدف خدمت به مردم دنبال شد. از این جهت باید شخص امام و نهضت ایشان را دست رحمت الهی دانست که برای نجات مردم و بلکه نجات جهانیان بروز و ظهور یافت. از این جهت معتقدم که «قیام سالار شهیدان علیه السلام نامه محبت الهی به سوی بندگان بوده است که با خون خداوند امضا شده بود.» ضمناً در این فقره حال و وضع مردم در عصر امام کاملاً ترسیم شده است؛ آنان دچار جهالت و ضلالت بودند.
- آنان که در برابر امام صف آرایی کردند، فریفته دنیا شدند و فریب دنیا را خوردند و خود را بسیار ارزان در برابر قیمت گزاف آخرت فروختند و در پی هواپرستی لعن و نفرین ابدی خداوند، فرشتگان و بندگان صالحش را برای خود خریدند. وه که چه تجارت زیان‌باری کردند! این خطر هماره مردم دنیا را تهدید می‌کند و همگان باید دریابند که در هر زمان ممکن است در پی هواخواهی و فریب دنیا، دچار نگونساری شده و خود را دچار هلاک ابدی سازند.
- حکومت بنی امیه و کارگزاران آنان اهل شقاق، نفاق و اهل آتش بودند که باعث سقوط خود و زمینه ساز سقوط بسیاری از مردم سست ایمان شدند. به عبارت روشن تر، حکومت‌های باطل و ناپاک سهم مهمی در نگونساری امت‌های خود دارند.
اَلسَّلامُ عَلَی الْحُسَیْن وَ عَلی عَلَیِ بْن الْحُسَین وَ عَلی اَوْلادِ الْحْسَیْن وَ عَلی اَصحابِ الْحُسَین.