به لطف الهی کتاب «شرح گزیده روایات کافی» در ۲۴۳ صفحه و با قطع وزیری توسط انتشارات وحی و خرد وابسته به موسسه معارف وحی و خرد به زیور طبع آراسته شد و در حال حاضر در سایت طاقچه عرضه شده است.
در بخشی از مقدمه این کتاب چنین آمده است:
در میان میراث برجای مانده حدیثی، کتاب «کافی شریف» اثر ثقة الإسلام کلینی، از جایگاه بسیار رفیعی برخوردار است که مکانت مولف، قدمت و تدوین کتاب در عصر غیبت صغرا، جامعیت نسبی نسبت به روایات اعتقادی، اخلاقی و فقهی و استواری روایاتِ گردآوری شده در آن را میتوان از جمله عواملی برشمرد که به آن این مکانت را بخشیده است.
از دیگر سو، باید سوگمندانه اذعان کرد که بهرغم جایگاه و نقشِ تاثیرگذار روایات در همه علوم اسلامی و نیز در فرآیند اجتهاد، حدیث و علوم حدیث آن چنان که شایسته و بایسته آن هست، در برنامه درسی و آموزشی حوزههای علمیه راه نیافت و بسیاری از طلاب و فاضلان حوزه پس از گذار سالیان متمادیِ تحصیل، با متون اصلی روایات و معارف اهل بیت^ آشنایی لازم پیدا نمیکنند.
خوشبختانه به برکت انقلاب اسلامی در روزگار ما رویکرد به حدیث و مطالعات حدیثی روح و جان تازهای پیدا کرده است که از جمله نشانههای آن گنجاندن چهار عنوان دروس حدیثی در برنامه جدید حوزههای علمیه در سطح یک به همت ستودنیِ شورای عالی حوزه است که دو واحد آن به «حدیثخوانی» اختصاص یافته و مقرر شده است تا گزیدهای از روایات کافی مورد بحث و گفتگو قرار گیرد.
نگارنده که با فضل و عنایت بیپایان حق، در قریب به دو دهه گذشته توفیق تدوین آثاری در زمینه علوم حدیث؛ از جمله کتاب «آشنایی با علوم حدیث»؛ (کتاب درسی پایه ششم حوزه)، را یافت، به پیشنهاد معاونت محترم آموزش حوزه، در کنار تنظیم سرفصلهای این دروس، با توجه به تاکید به بازخوانی روایات اخلاقی کافی شریف، سرفصل این درس را جهت تصویب در شورای گسترش حوزه تنظیم نمود.
این درس چند سالی است که در حوزه علمیه قم به اجرا گذاشته شده و شماری از طلاب و فاضلان حوزه به بازخوانی روایات کافی روی آوردند. آن چه در این بین جای خالی آن إحساس میشد، متن درسی مناسب بود که به لطف الهی توفیق انجام آن در این کتاب فراهم آمد.
در این کتاب بر أساس سرفصل مصوب که ناظر به احادیث اخلاقی است، افزون بر معرفی کافی شریف، سی و دو روایت گزینش شده و در چهارده فصل؛ متناسب با هفتههای ارایه این درس در طول سال، به شرح ذیل مورد بررسی قرار گرفتهاند:
فصل اول: شناختنامه کافی شریف؛ فصل دوم: برکات حدیثخوانی؛ فصل سوم: جایگاه علمآموزی؛ فصل چهارم: ضرورت رعایت حرمت علم و حریم عالم؛ فصل پنجم: جایگاه عزت و کرامت نفس؛ فصل ششم: جایگاه ایمان و یقین؛ فصل هفتم: جایگاه عمل صالح در کنار ایمان؛ فصل هشتم: جایگاه اعمال صالح؛ فصل نهم: جایگاه نماز؛ فصل دهم: جایگاه دعا و تلاوت قرآن؛ فصل یازدهم: دنیاگریزی، پیامدهای گناه و ضرورت توبه؛ فصل دوازدهم: جایگاه اخلاق نیکو؛ فصل سیزدهم: جایگاه انصاف و حلم؛ فصل چهادهم: جایگاه احسان و مهرورزی.
با توجه به مقتضیات فقه الحدیث، در شرح و تفسیر روایات، چهار محور ذیل مورد توجه قرار گرفته است: یک: واژههای دشوار هر روایت با واکاوی آراء واژهشناسان و با کمک سایر قرائن مورد بررسی قرار گرفته است. دو: مدالیل و مفاهیم هر روایت با روش تقطیع مقاطع حدیث، مورد واکاوی قرار گرفته و تلاش شده است تا در حد توان، تمام مدالیل مطابقی، تضمنی و التزامی روایات مورد توجه قرار گیرد. سه: در عموم موارد دیدگاه شارحان حدیث و عمدتاً دیدگاههای فیض کاشانی در وافی، ملاصالح مازندرانی در شرح أصول الکافی و دیدگاه علامه مجلسی در دو کتاب بحار الانوار و مرأة العقول مورد توجه قرار گرفته است. چهار: در بررسی هر روایت، سایر آیات و روایات همسو و همصدا که میتوانست به فهم جامعتر از روایت کمک رساند، مورد بازخوانی قرار گرفت.
لینک تهیه کتاب از سایت طاقچه: https://taaghche.com/book/106691